Misschien klinkt deze vraag te diepzinnig of te serieus maar ik ga die toch stellen – waarom zijn mensen mensen? Waarom zijn we zo bijzonder? Omdat we wijs en verstandig zijn? Omdat we intelligent zijn? Zijn we daarom machtiger en belangrijker dan dieren en andere wezens? Zijn er misschien andere wezens in het heelal die beter dan ons zijn? Misschien wel. Een mens of wetenschappelijk gezegd, homo sapiens beweegt zich met zijn benen/voeten en zijn armen zijn korter dan zijn benen. Ook hebben mensen grote hersens. Menselijke hersens is niet groter dan bijvoorbeeld onze been maar onze hersens is zeker groter dan die van een muis of een goudvis. Dus, de mens is intelligent, dat is geen leugen. Mensen kunnen spreken, denk er nog even over na, ons taalsysteem is eigenlijk zeer ingewikkeld. Dan verder, mensen zijn agressief, mensen beginnen oorlogen en ze zijn in staat om iemand te doden – maar niet vanwege voedsel of omdat ze ze zich niet veilig voelen maar omdat ze bijvoorbeeld jaloers op hun buurman zijn of omdat ze meer geld of macht willen. Mens is ook een sociaal wezen, mensen leven met elkaar en ze bouwen steden waar ze met elkaar wonen. Maar sommige dieren zijn ook intelligent, ze hebben ook een soort taalsysteem ontwikkeld, dieren vormen ook groeps en ze delen hun ruimte. Maar wat maakt ons mensen uniek? Het feit dat we van iemand kunnen houden? Omdat we van seks genieten? Omdat we anders over dood en verouderen denken? Omdat we cultuur en tradite kunnen koesteren? Omdat we een kunstwerk kunnen maken? Ik weet niet… Ik kan alleen maar vragen stellen maar ik kan geen antwoord geven. Wat denk jij?
Dit is een leuk liedje van Bloef - Mens.
субота, 20. април 2013.
Herinneringen
Deze blog onstond toen ik op bezoek bij mijn zusje was maar ik kon die niet plaatsen omdat internetconnectie in het appartement van m’n zus (eufemistisch gezegd) niet zo snel was. Dus, excuses daarvoor.
Regensburg is een mooie stad die in Duitse provincie Beiern ligt. Door Regensburg stromen er drie rivieren – Donau, Naab en Regen. In deze stad is REGEN iets gewoons, regen regen, altijd regen. Het historisch centrum (Altstad) is echt mooi. Het is niet typisch Duits, het heeft een Italiaanse sfeer. Elke dag wandelen we door het centrum en langs Donau. Mijn zus denk dat ik elke kathedraal, elke Scloss en elke kerk moet bezoeken. Okay, al die gebouwen zijn mooi en imposant maar toch zijn al die bezoeken een beetje vervelend en overbodig. Volgens mij kan je een stad leren kennen als je doet alles wat inwoners van die stad dagelijks doen. Daarom ga ik morgen met mijn zus naar haar Uni, daarom doe ik de afwas, ik rijd met de bus, ik sta vroeg op, ik doe de boodschap, ik zit in cafes waar mijn zus doorgaans zit... Mijn Duits was verschrikkelijk op de eerste en tweede dag. Ik kon niets zeggen behalve Ich verstehe nicht, ich verstehe nicht. Daarom begon ik elke dag kranten te lezen en naar televisie te kijken. Nu versta ik alles maar met het spreken gaat het nog steeds moeilijk. Eigenlijk schaam ik me omdat ik het Duits helemaal heb vergeten. Ik zeg altijd – op een dag zal ik het opnieuw spreken. Gisteren waren we bij mijn tante in Ashaffenburg. Die is een kleine stad naast Frankfurt am Main waar ik min of meer opgegroeid ben. In de jaren 90 dachten mijn ouders dat het beter voor hun kinderen is als ze niet in Belgrado zijn maar bij hun tante in Duitsland. Dat is wel begrijpelijk. Aschaffenburg doet me denken aan mijn kinderjaren, aan ‚heiße Kakao‘... Een klein meer in het centrum frist een levende herinnering in mijn geheugen op – op dat meer heeft mij een ZWAAN op mijn vinger gebeten. Toen vond ik dat heel erg. Na Aschaffenburg gingen we naar Würzburg waar ik voor zes maanden woonde. Door het verloop van tijd heb ik de namen van de straten vergeten maar nog steeds onthoud ik grote pleinen en massive bruggen. Die tijd in Würzburg zal ik nooit vergeten.
Nu ben ik thuis in Belgrado (waar lekker WARM is) en ik heb een paar oude foto´s gevonden. Familie Ilić van toen en nu, voilá!
Regensburg is een mooie stad die in Duitse provincie Beiern ligt. Door Regensburg stromen er drie rivieren – Donau, Naab en Regen. In deze stad is REGEN iets gewoons, regen regen, altijd regen. Het historisch centrum (Altstad) is echt mooi. Het is niet typisch Duits, het heeft een Italiaanse sfeer. Elke dag wandelen we door het centrum en langs Donau. Mijn zus denk dat ik elke kathedraal, elke Scloss en elke kerk moet bezoeken. Okay, al die gebouwen zijn mooi en imposant maar toch zijn al die bezoeken een beetje vervelend en overbodig. Volgens mij kan je een stad leren kennen als je doet alles wat inwoners van die stad dagelijks doen. Daarom ga ik morgen met mijn zus naar haar Uni, daarom doe ik de afwas, ik rijd met de bus, ik sta vroeg op, ik doe de boodschap, ik zit in cafes waar mijn zus doorgaans zit... Mijn Duits was verschrikkelijk op de eerste en tweede dag. Ik kon niets zeggen behalve Ich verstehe nicht, ich verstehe nicht. Daarom begon ik elke dag kranten te lezen en naar televisie te kijken. Nu versta ik alles maar met het spreken gaat het nog steeds moeilijk. Eigenlijk schaam ik me omdat ik het Duits helemaal heb vergeten. Ik zeg altijd – op een dag zal ik het opnieuw spreken. Gisteren waren we bij mijn tante in Ashaffenburg. Die is een kleine stad naast Frankfurt am Main waar ik min of meer opgegroeid ben. In de jaren 90 dachten mijn ouders dat het beter voor hun kinderen is als ze niet in Belgrado zijn maar bij hun tante in Duitsland. Dat is wel begrijpelijk. Aschaffenburg doet me denken aan mijn kinderjaren, aan ‚heiße Kakao‘... Een klein meer in het centrum frist een levende herinnering in mijn geheugen op – op dat meer heeft mij een ZWAAN op mijn vinger gebeten. Toen vond ik dat heel erg. Na Aschaffenburg gingen we naar Würzburg waar ik voor zes maanden woonde. Door het verloop van tijd heb ik de namen van de straten vergeten maar nog steeds onthoud ik grote pleinen en massive bruggen. Die tijd in Würzburg zal ik nooit vergeten.
Nu ben ik thuis in Belgrado (waar lekker WARM is) en ik heb een paar oude foto´s gevonden. Familie Ilić van toen en nu, voilá!
недеља, 7. април 2013.
Grumpy cat is mijn favoriete meme. Ik vind die kat zo schattig. Ze is knorrig maar tegelijkertijd humeurig en het lijkt alsof ze altijd boos is. Boos op iedereen, boos op de hele wereld. Haar gezicht is zo emotieloos, onverschillig, koel. Er is niets wat haar kan ontroeren. Wat een koelbloedige kat. Het lijkt alsof de God van Haat haar in bezit is genomen. Ik hou van haar. Maar echt. Aan de ene kant is Grumy cat raar, boos en haar grote blauwe ogen maken je bang maar aan de andere kant is ze schattig en leuk. Sommigen zouden zeggen dat Grumpy zelfs kwaad is maar heb je jezelf ooit in de ochtend in de spigel gezien? Voordat je je eerste koffie hebt gedronken? Ja, precies, dat is Grumpy cat gezicht. Grumpy is populair geworden toen het broertje van de eigenaar van Grumpy cat de video ‘Meet Grumpy cat’ op YouTube heeft geplaats. De cultus van Grumy cat verspreidde zich razend snel op het internet. De video is in september 2012 verschenen en er is meer dan 8 000 000 keer naar gekeken. En de rest is geschiedenis. Tegenwoordig nemen de mensen een foto van Grumpy en ze plaatsen daar de tekst op, de tekst die ze zelf bedenken. Die tekst vertegenwoordigt de gedachten van Grumpy. Bijvoorbeeld: ‘Goedemorgen – Zoiets bestaat niet’, ‘Je weet niet hoe mooi je bent – Want jij bent lelijk.’ Grumpy is altijd ruw en eenvoudig. Precies daarom is deze meme zo geliefd. Naar mijn mening is Grumpy niet echt kwaad, ze is toch een goede kat. Grumpy is alleen maar een beetje ontevreden met het leven en ze houdt niet van domme mensen en domme situaties. Ze is een echte hater.
недеља, 31. март 2013.
Djogani Fantastico
Vandaag is een zeer rare, een fantastische dag geweest - ik stond op 3 uur op, eerst was het winderig maar zonnig, toen begon het plotseling en volkomen onverwachts te regenen, ik hoorde druppels op mijn raam neervallen. Na de regen zag ik twee mooie regenbogen in de verte. Binnen drie uur zag ik vanuit mijn appartement hoe het landschap rond me heen veranderde. Ik stond stil maar de omgeving, de natuur, de hemel was aan het veranderen, dat was echt fantastisch. En op zo'n dag begon de zomertijd! De klok ging van 3 uur naar 4 uur. Dit betekent dus dat ik op 4 uur en niet op 3 uur opstond, gek he. Tijd is dus een relatief begrip en geen constante. Twee uur op de les en twee uur in de gezelschap van een interessante persoon is natuurlijk iets totaal anders, iedereen weet dat. Omdat ik niet meer zeker was hoe laat het was, besliste ik om de 95 service te bellen. Ik kon mijn tv aanzetten en de tijd checken maar ik wilde liever de opgenomene stem van de vrouw horen. Toen ik klein was belde ik vaak naar 95 dienst omdat ik door de stem van de vrouw 'die in de telefoon woont' gebiologeerd was. Ik nam mijn telefoon. Eerst drukte ik het knopje met het cijfer 9 erop, en toen het knopje met het cijfer 5. De vrouwelijke stem die ik hoorde herkende ik niet. Deze, voor mij onbekende, vrouw zei: 'Het nummer is veranderd. U moet ook het cijfer 1 toevogen.' Ik hing op. ______________ Ik kon echt niet geloven - 95 is niet meer 95 maar nu is het 195?! Ik dacht dat 95 een constante is, dat 95 onveranderlijk is, maar nee! Dat is ook veranderd. Wat een onzin, zeg! Ik belde dus 195, het was 7 uur. Toen besloot ik naar Fantastische Planeet te kijken omdat de dag op zichzelf al fantastisch was en omdat die SF film al maanden op mijn filmlijst staat. Fantastische Planeet (Fantastic Planet of in het Fraans La Planète sauvage) is een van de bekendste SF films ooit. Het gaat het over een groep buitenaardse wezens die hyperintelligent en echt groot zijn. Ze hebben blauwe huid en hun huisdieren zijn mensen. Deze film is een boeiend verhaal over menselijk gedrag en over de aard van de mens. Dit is de trailer.
субота, 23. март 2013.
Belgrado
Volgens mij zijn er niet ZOVEEL dingen die men in Belgrado kan zien of bezoeken. Belgrado is geen New York, geen Amsterdam, geen Rome en geen Parijs, niet waar? Just face it en wees maar eerlijk met jezelf - dat is een feit. Naar mijn mening is Belgrado een avontuur en niet een groot wereldstad met heel veel musea en bezienswaardigheden. Precies daarom is Belgrado zo interessant, sexy en aantrekkelijk.
Wanneer iemand naar een Europese (of niet Europese) metropool reist heeft die persoon meestaal een zorgvuldig gemaakt plan, een doel (of meerdere doelen). "Ik heb tien dagen en voor die tien dagen moet ik dit en dat zien. Punt." Hier neem ik Amsterdam als het makkelijkste voorbeeld. Dus, stel je je voor, jij bent in Amsterdam voor tien dagen en die zijn 'must see' of 'must do' dingen die op je lijst staan: Van Gogh museum, Troppenmuseum, Karel Appel museum, Heineken expirience, Amsterdam museum, Rijksmuseum, Het Rembrandthuis, Filmmuseum, Hermitage museum, Joods Historisch museum... en de andere 'toffe' musea zoals Hash Marihuana museum, Erotisch museum, Het oranje voetbal museum, The Torture museum, Tulpenmuseum, Sexmuseum, Madamme Tussauds, Diamant museum EN NOEM HET NOG MAAR OP. En die zijn alleen maar musea. Probeer maar actuele tentoonstellingen en galerieën aan je lijst toe te voegen! In dat geval is je verblijf in Amsterdam tot het mislukken gedoemd. Wat moet je nog doen (pas op, nu komt een stereotypisch beeld): Walletjes bezoeken, naar Vondel park gaan, een cruise door de grachten maken, naar NEMO gaan, een fiets huren, een koffieshop bezoeken ENZOVOORT. Zie jij nu wat ik bedoel? Dus, dit alles 'moet' je doen binnen alleen maar tien dagen. En wat is er met terrasje doen, op een gracht zitten, pannenkoeken eten, biertjes en kaas proeven, een leuke cafe buiten het centrum ontdekken, winkelen, cadeautjes kopen voor je familie en virenden, uitgaan en lekker chillen??? Hmm, dit alles ook wel maar alleen als je wat vrije tijd vindt en als er nog chillenergie is (but I doubt it). Als je naar iemand vraagt wat je in Amsterdam moet zien of doen dan krijg je waarschijnlijk iets van de bovenstaande lijst als het antwoord. In Belgrado hebben wij een totaal andere sitautie. Onze toeristische aanbod is zeker magerder dan die van Amsterdam of New York bijvoorbeeld maar onze sterke punten zijn geen musea of tentoonstellingen. Dus, wat moet je zien/doen/bezoeken in Belgrado? Het typische antwoord van iemand die uit Belgraado komt is: "Oh, je moet naar een kafana gaan of naar die leuke cafe in Simina straat! Of naar die cafe in Gradić Pejton! " En zo is het. Nikola Tesla museum, Skadarlija, Hram Svetog Save en Kalemegdan zijn vanzelfsprekend. Wat ik aan mijn vrienden die niet uit Servië zijn aanbeveel is: bezoek aan een van onze markten, BIGZ, Het Bloemenhuis (Tito museum), blok 70 in Nieuw Belgrado, Ada Ciganlija, 3K - leuke kafana's, cafes en clubs, wandelen door Zemun en Dorćol, wandeling op 25. mei en de botanische tuin. Mijn sleutelwoord voor Belgrado is: een plezierige sfeer. Mijn niet-Belgraadse vrienden zijn altijd tevreden en gelukkig in Belgrado gewoon als ze een dag als een gemiddelde Belgraadse student doorbrengen. De charme van Belgrado is dus een goede sfeer en eenvoudigheid.
недеља, 17. март 2013.
Buika
Vandavod was ik op het concert van Buika. Mensen, dat wat vanavond in Sava centar gebeurde is onbeschrijfelijk. Haar stem is zo sterk, zo mooi. Buika stond met blote voeten in een simpele lange zwarte jurk op de bühne. En ze zang. Flamenco zit in haar bloed. Eerlijk gezegd was ik een beetje skeptisch toen ze met zingen begon. Volgens mij is Sava centar niet geschikt voor zo'n optreding maar goed. Ik zie Buika meer in een bar waar iedereen drinkt, rookt en mompelt. Gitaar. Piano. Drums. Het Spaans. Golving en beweging van tempo, ritme en woorden. Wat een mooi beeld, zeg. Maar hoewel de omgeving niet paste was het concert prima, hoor. Buika is een van die mensen die 'stralen'. Haar energie, enthousiasme en persoonlijkheid maakten vanavond indruk op iedereen in Sava centar. Op een moment waren mijn ogen zelfs vol tranen. De combinatie van het Spaans en de stem van Buika is iets wat mij kan ontroeren. Ik spreek geen Spaans maar ik kan het redelijk goed verstaan. Esperame una noche mas en a mi manera is vanzelfsprekend. Buika heeft vanavond gezegd: 'Ik vind het fantastisch dat de meeste mensen hier mij kunnen verstaan. Maar wij spreken een taal die boven de taal is. Ik begrijp jullie. Ik weet wat jullie geheimen zijn. Ik was ook verliefd. Ik ben ook alleen en eenzaam. Ik ben bang.'
Socrates heeft gezegd 'Ik weet dat ik niets weet' en Buika zei: 'Ik weet niets over muziek, ik weet niets over liefde, ik weet niets over geluk.' En dit zegt een van de koninginnen van flamenco en jazz. En ze zei ook: 'Iedereen wil een happy end.' Ze was een beetje dronken maar dat is geen punt. Op het einde van het concert gaf Buika haar ring aan een man die in de eerste of tweede rij zat. Ze zei tegen hem: 'Kom papi. Opzettelijk blijf ik iets kleins in de stad waar ik optreed. Dat betekent dat ik in die stad moet terugkomen. Dus, ik geef je mijn ring en je moet hem goed bewaren. Ik ga zeker hier terugkomen en dan ga ik voor mijn ring vragen.'
Buika zang voor 2 uren. Na elke lied kreeg ze een daverend applaus. Muziek van Buika hoef je niet te begrijpen, je moet die voelen. Buika hoef je niet te accepteren maar je moet haar respecteren. She is a strong black independent woman. :D
PS Dit heb ik gisteravond geschreven maar mijn internetconnectie viel weg.
PPS En ja, een liedje van Buika... hmmm... bijvoorbeeld: Tu volveras.
недеља, 10. март 2013.
Top 20 van deze week
1. Ik zag een oma op scooter die door fille langzaam reed.
2. Ik proefde popcornijs.
3. Na 9 maanden (en met letters - NEGEN maanden) ben ik opnieuw in het bevolkingsregister ingeschreven. :D Nu staat een ander nummer op mijn identiteitskaart. Dag, ik ben Nevena 004277250.
4. Ik was in Smederevo met mijn vrienden.
5. Ik verloor mijn gsm. Maar deze keer echt.
6. Mijn zusje legde me uit wat pickleball is. Pickleball heeft niets te maken met komkommers.
7. Nu weet ik dat sommige studenten in VS met het reconsturueren van woorden moeite hebben.
Professor: Voor de volgende les moeten jullie Origin of Spicies lezen.
Studenten komen in de bibliotheek: Dag, ik heb een boek nodig - Oranges and Peaches.
8. Nu ken ik een Begische grapje: Ik zie je graag ... van de trap vallen.
9. Ik keek naar een SF film - Destination Moon.
9. Ik las een paar SF verhalen van Edmond Hamilton en Arthur Feldmann.
10. Deze week wordt steeds beter en beter - moodle is kapot. :D
11. Mijn kater Mosa is officieel op dieet.
12. Diakritische tekens op m'n computer bestaan niet meer, kijk maar - c c s z
13. Mijn zus kreeg een 10 (molecularie evolutie).
14. Mijn moeder kreeg een A+ op taaltest Engels.
15. Moodle werkt weer :D
16. Mijn vader gaat weer fietsen. :D
17. Mijn zusje moet bril dragen.
18. Ik ruimde eindelijk mijn kamer op. :D
19. Mijn vriend is pas nu uit Smederevo teruggekomen. Hij was door de politie opgepakt omdat hij door eenrichtingsstraat reed.
20. Het goedemorgen liedje van de week - Summer wine.
понедељак, 4. март 2013.
Higgs Boson Blues
Ik herinner me helemaal niets
Bomen zijn in vlam op de straten
Ik herinner me helemaal niets
Ik rijd mijn auto tot Geneva
Ik zit in de patio van mijn kelder
Het was warm
Meisjes lopen daarboven
Hun rozen komen in volle bloei
Heb je ooit voor de Higgs Boson Blues gehoord?
Ik ga naar Geneva, baby, ik ga je leren
Wat maakt nou uit wat de toekomst brengt...
Zwarte weg en ik reed en ik reed
Ik kwam tot een kruispunt
De nacht was warm en zwart
Ik zie Robert Johnson met een tien dollar gitaar
Die op zijn rug zit
Hij zoekt de juiste melodie
Hier komt Lucifer met zijn wet
En 100 zwarte baby's rennen uit zijn mordenaars kaak
Robert Johnson en de Duivel
'k weet niet wie zal van wie pikken
Ik rijd mijn auto
Bomen zijn in vlam
En ik zit en ik zing de Higgs Boson Blues
Ik ben moe, ik zoek een plek om ineen te zakken
Alle horloges in Memphis zijn gestopt met werken
In Lorraine motel is warm
Het is hot, daarom noemt het men hot spot
Ik neem een kamer met het uitzicht
Ik hoor een man preken in de taal die helemaal nieuw voor mij is
Hij maakt dat de bedden in dit huis bloeden
Terwijl de poetsvrouwen snikken in hun moppen
En de bel doet hop-hop en bop
En de schot roept tot spirituele groove
Iedereen bloedt bij de Higgs Boson Blues
En als ik vanavond doodga
Begraaf me maar in mijn lievelingste gele schoenen
En met een gemummificierde kat en met een kogel-hoed
Die joden in Caliphate moeten dragen
Voel je mijn hart bonzen?
Voel je mijn hart bonzen?
Hannah Montana doet de African Savannah
Terwijl de simuleerde regenachtige seizoen begint
Ze vloekt de rij in de zoo
Ze verhuist naar Amasonia en ze huilt met de dolfijnen
De Mai Mau eet de pygmies
En de pygmies eten de apen
En de apen hebben de cadeau die ze naar jou terugsturen
Hier komt de missionair met zijn knallen en griep
Hij beschermt de primitieven door de Higgs Boson Blues
Ik rijd mijn auto tog Geneva
Ach, laat de verdomme dag aanbreken
Regenachtige dagen maken mij altijd triest
Mylie Cyrus drijft in de zwembad in Taluca meer
Ik herinner me helemaal niets
Luister maar naar de Higgs Boson Blues van Nick Cave and The Bad Seeds
уторак, 19. фебруар 2013.
Google schrijft gedichten
Aangezien het feit dat ik een grote fan en bewonderaar van Google en poëzie ben is het vanzelfsprekend dat ik dol op Google poëzie ben. Google poëzie is een prachtige groep op Facebook. Als je van poëzie houdt ga het even checken!
En nu ga ik iets uit de doeken doen:
Google is alleswetende en allesziende oog van internet. Google maakt internet INTERNETssant. Kan je je dag voorstellen zonder Google? Nee. Als je iets niet weet wat zegt iemand tegen jou? Ga het googelen! Google is een machtige corpus die heel veel, ik bedoel HEEL VEEL feiten en informatie bevat. Google is ons onderbewuste. En weet je het verhaal over Jezus en het veranderen van water in wijn? Ja? Maar Google verandert random woorden in kunst! Google is Jezus van 21 eeuw.
Poëzie is een daad van bevestiging, ik bevestig dat ik leef, dat ik niet alleen leef (zegt meneer Campert). Een mooi geschreven gedicht is een ander universum. Poëzie is mooi.
Toeval is een van de wetten van kosmos. Iedereen die mij kent weet dat ik de belangstelling voor theoretische kwantummechanica heb. Volgens moderne natuurkunde is het niet mogelijk te weten wat er precies in de toekomst zal gebeuren. We weten nooit welk woord of groep woorden Google aan ons gaat tonen. Daarom is het zo boeiend om zomaar wat woorden te googelen. Op goed geluk krijg je poëzie. Dat vind ik echt fantastisch! Dit is surealisme! Dit is dada!
Ik kijk naar al die 'gedichten' en ik sta paf! (:
Пријавите се на:
Постови (Atom)