In de beginne was de Sjwa!

Nevena Ilić is fan geworden van [ə]. Ja, dat is waar. Ik hou van [ə]. En jou? Wat zeg je? Je hou niet van [ə]? Dat is niet mogelijk! Och, excuseer, dat is mogelijk – je bent geen student van neerlandistiek! Ik ben dat vergeten! Waarheid is dat alle studenten van neerlandistiek houden van [ə] (speciaal de studenten van eerste jaar). Ik ga het uitleggen.
Bijvoorbeeld:
Student: ”Is tweede ’e’ in ’het appartement’ [ə]? ”
Mirko: “Nee, dat is geen [ə].”
De studenten zijn treurig.
Achter drie seconden, Mirko: “Maar eerste ’e’ is wel een [ə]! “
De gezichten van studenten zijn nu vrolijk.
[ə] is eigenlijk almachtig! Hoe komt dat? Dus, [ə] is een klank die kan in een preffix staan (gemaakt) of in een suffix (moeilijk). Maar we zijn nog niet klaar. [ə] is onzichtbaar! Zelfs Chuck Norris kan niet in het woord ’melk’ [ə] vinden! [ə] heeft de bovenaardse kracht! B)