t w i n k l e > t w i n k l e

Elk jaar eind februari/begin maart kunnen we, als we naar de hemel kijken, niet alleen onze Maan en onze Zon zien maar nog zes [!!!] planeten – Mercurius, Uranus, Jupiter, Venus, Saturnus en Mars. Een paar dagen geleden konden we Jupiter en Venus in Belgrado zien. Als astronomen niet benadrukt hadden dat deze hemellichaams eigenlijk planeten zijn zouden we misschien denken dat deze twee grote lichte punten naast onze Maan gewone sterren zijn. Het zal bijzonder mooi zijn wanneer de Maan vol wordt. Dat gebeurt precies op 8 maart. In onze oude sterrenwacht op Kalemegdan kunnen jullie met echte telescopen naar de hemel kijken voor alleen maar 0.5 euro (dat is alleen maar een paars briefje met Stevan Mokranjac erop). Het observatorium is op vrijdag en zaterdag geopend voor iedereen. Mars zal het meest schitteren op 3 maart, Mercurius op 4 maart en Venus en Jupiter tien dagen later, dus op 13 en 14 maart.







Het oudste (nog werkende) planetarium ter wereld bevindt zich in Nederland. Dat is Eise Eisinga Planetarium. Eigenlijk was deze meneer Eisinga geen astronoom van beroep maar hij was wel een grote liefhebber van astronomie en natuurkunde. Hij was dol op planeten en sterren en hij wilde alles weten over de manier waarop ze zich rond de Zon heen beweegden. Eisinga bouwde een klein planetarium voor zichzelf in zijn eigen huis, in zijn eigen woonkamer! Vandaag de dag gaan de kinderen nog steeds naar zijn huis om naar het mooie blauwe plafond te kijken. Planetarium is niet zo groot maar de bedoeling van planetarium is niet groot te zijn maar goed te werken. Eisinga Planetarium toont posities van de planeten rond de Zon. Het is zeker interessant en gezellig als men naar de planeten in zo’n klein planetarium gaat kijken want daar voelt men zich alsof hij thuis zit, thee drinkt en een astronomische onderzoek uitvoert.

Stream of consciousness

Ik ben een grote fan van Aurora Borealis. Ik vind het best mooi. Aurora Borealis is het mooiste verschijnsel op Aarde. En regenbogen. En watervallen. En bubbles. Ze bewegen zich en ze zijn kleurrijk. Ik hou ook van de sterren, maar ze zijn niet op de Aarde. Weet je dat mensen uit de stof van de sterren zijn gemaakt? We zijn allemaal alleen sterrenstof. Als ik naar de hemel ’s nachts kijk verlies ik gevoel voor de tijd. Verlies ik het? Nee, eigenlijk niet. Waarom? Want ik heb geen gevoel voor de tijd. Als ik ergens naartoe ga ben ik altijd te laat. Maar eigenlijk ben ik niet de enige die te laat komt. Er is niemand die het gevoel voor de tijd heeft. Dat is gewoon niet mogelijk. Nou, we hebben horloges...dat wel. Sommiggen kunnen hen respecteren.



In ieder geval komen vandaag mooie foto’s aan bod. De eerste is op Iceland genomen...groene Aurora Borealis. En op de twede staat onze mooie Melkweg. Aurora betekent dat de dag begint met zijn beginnen, in het Servisch dat is - zora. Mijn kleine zusje heet Zorana en mijn vader Zoran. Wow, origineel. En de derde persoonsvorm van het werkwoord 'heten' is ’heet’ – dat betekent ’zove se’ maar ook dat iets erg warm is. Of dat het niet koud is. Mensen die ik op de 24kitchen zie spreken dit woord vaak uit „heet, heet“, dan „lekker“, „vris“ en „slagroom“. Nu denk ik weer aan dit liedje van Spinvis. De naam ervan is Limonade glazen wodka of zoiets. Heel interessant maar eigenlijk begrijp ik het niet. Het gaat het over een ik-figuur die over zijn ex-beste vriend spreekt, denk ik. Zijn vriend was zeer knap en hij had een super chickie. Misschien was hij jaloers op zijn eigen best vriend...ik weet het niet. En waarom zijn ze ex-beste-vrienden? Dat is ook niet duidelijk. Misschien hadden ze een ruzie gehad... Waarom gebruik ik plusquamperfectum? La la la, terug aan het liedje - ik zou zeggen dat iemand in dat liedje is doodgegaan. Maar ik ben niet zeker precies wie... Voor het einde nog een mooie foto: panorama [Atina].

Sleutelwoorden voor deze post: SCUTERS, VAKANTIE, HERFST.

Blood, tears and gold

http://www.blogger.com/img/blank.gif

Vanavond heb ik naar een interessante aflevering gekeken. De naam ervan is Bloed, zweet en luxeproblemen. Eerst dacht ik dat die een blockbusterische reality show is die over zes jonge verwende Nederlanders gaat maar later realiseerde ik me dat die eigenlijk niet zo slecht is. Ja nou, de uitzending gaat het over zes jonge en random Nederlanders die naar Afrika zijn gegaan om een ander leven te ervaren maar terwijl je aan het kijken bent begrijp je dat precies jij, een zogenaamde ‘moderne mens’, geen antwoord op sommige vurige hedendaagse vragen kan geven en dat je eigenlijk op de structuur van de hedendaagse maatschappij niet kan invloeden. Anyways, deze zes Nederlanders zijn natuurlijk in Nederland zeer rijk, natuurlijk hebben ze (meestal) geen baan, ze studeren nog steeds en ze hoeven geen geld te verdienen omdat ze nog steeds door hun ouders worden gesteund. In Afrika moesten ze in een mijn keihard samen met de inwoners van een piepklein dorp werken. Hun taak was om goud te vinden. Ze moesten vroeg opstaan, de hele dag ontzettend hard (dan harder) werken, stenen dragen, stenen opgraven, stenen stampen… Na een dag van hard werken kregen ze een heel heel klein hoeveelheid goud, die hoeveelheid is zo klein dat het eigenlijk niks is. Het goud gingen ze verkopen (ze wisselden goud voor geld uit) zodat ze hun slaapplaats konden betalen en iets voor het eten konden kopen. Ik ben niet zo zeker van het aantal dagen die ze in Afrika (in de mijn) hebben doorgebracht, misschien twee of drie dagen, zeker niet langer, maar ze hebben geleerd dat ze anders met het geld zouden moeten omgaan. Als ze thuis zijn kunnen ze alles, letterlijk, alles makkelijk kopen – hun kleren, peperdure schoenen, vegetarische gerechten, kettingen, rings en oorbellen die van goud zijn gemaakt… Maar in Afrika zagen ze hoe hard men ervoor moet werken, ze zagen kinderen van een jaar of tien die in de mijn stenen opgraven, ook vrouwen en een man die 78 is… Ze hebben begrepen dat al die mensen voor een paar gram goud de hele dag in de zon graven zodat zij makkelijk in een winkel kunnen binnenstappen en gouden juwelen kopen. Ik zeg niet dat we allemaal momenteel naar Afrika moeten gaan om arme Afrikaners te helpen en dat we nooit meer een gouden ring zouden kopen…Nou, we leven op een andere manier… We beschouwen de wereld van een ander perspectief hoewel we in dezelfde wereld wonen. Als we elke dag over de ‘arme hongerige kinderen in Afrika’ zouden denken dan zouden we altijd depressief zijn en dat ook heeft natuurlijk geen zin. Blood, tears and gold, dit is het leven, he?