Borges - Ogenblkken

Ogenblikken

Als ik nog een keer mijn leven kon leven
zou ik proberen meer fouten te maken,
zou ik niet trachten om volmaakt te zijn,
ik zou meer ontspannen.
Ik zou dommer zijn,
maar echt, ik zou de dingen niet zo kwalijk nemen.
Ik zou minder schoonmaken.
Ik zou meer risco’s nemen,
meer reizen,
naar meer zonsondergangen kijken,
in meer rivieren zwemmen.
Ik zou meer plaatsen bezoeken,
plaatsen waar ik er nooit was,
ik zou minder bes eten en meer ijs,
ik zou meer echte en minder verzinnende problemen hebben.
Ik was een van die mensen die
redelijk en goed hun leven leefden,
elke minuut van mijn leven:
natuurlijk had ik ook gelukkige mommenten.

Maar als ik me kon omkeren
zou ik alleen naar goede mommenten streven.
Omdat, als jullie het niet weten, het leven is eruit gemaakt,
alleen maar uit de ogenblikken; mis niet het Nu.
Ik was een van die mensen die er nooit ergens naartoe gingen
zonder paraplu en parachute.
Als ik nog een keer kon leven
zou ik makkelijker reizen.
Als ik nog een keer kon leven
zou ik s’ lentes beginnen met blote voetten te lopen
en zo zou ik tot het einde van herfst gaan.
Ik zou meer rijtjes in de draaimolen hebben,
naar meer zonsondergangen kijken, met meer kinderen spelen,
als ik nog een keer kon leven.
Maar hoor,
nu ben ik 85
en ik weet
dat ik sterf.

Borges.

Magias parciales del "Quijote" - JL Borges

¿Por qué nos inquieta que el mapa esté incluido en el mapa y las mil y una noches en el libro de Las Mil y Una Noches? ¿Por qué nos inquieta que Don Quijote sea lector del Quijote y Hamlet espectador de Hamlet? Creo haber dado con la causa: tales inversiones sugieren que si los caracteres de una ficción pueden ser lectores o espectadores, nosotros, sus lectores o espectadores, podemos ser ficticios. En 1833, Carlyle observó que la historia universal es un infinito libro sagrado que todos los hombres escriben y leen y tratan de entender, y en el que también los escriben.



Waarom voelen we ons ongerust als een speelkaart maakt het deel van een ander speelkaart en als één nacht het deel maakt van het boek “Duizend-en-één-nacht”? Waarom voelen we ons ongerust als Don Quichot de lezer van “Quichot” is en als Hamlet de toeschouwer van “Hamlet” is? Ik geloof dat ik de reden daarvoor heb ontdekt: deze inversies spreken ons aan op die manier dat als de personen van een literaire fictie de lezers of toeschouwers kunnen zijn dan kunnen wij, de lezers of toeschouwers van deze fictie, ook fictief kunnen zijn. In het jaar 1833 heeft Carlyle gezegd dat de alomvattende geschiedenies van de wereld een boek is dat door alle mensen wordt geschreven en gelezen. Ze proberen dit boek te begrijpen maar ze zijn ook in dat boek ingeschreven.



Delimične čarolije Kihota

Zašto nas uznemiruje to što je karta umetnuta u kartu i što je hiljadu i jedna noć umetnuta u knjigu "Hiljadu i jedna noć"? Zašto nas uznemiruje to što Don Kihot biva čitalac "Kihota", a Hamlet gledalac "Hamleta"? Verujem da sam otkrio razlog: te nam inverzije nagoveštavaju da, ako ličnosti neke književne fikcije mogu biti čitaoci ili gledaoci, onda i mi, njeni čitaoci ili gledaoci, možemo biti fiktivni. Godine 1833, Karlajl je kazao da je sveopšta istorija sveta knjiga koju svi ljudi pišu i čitaju, i nastoje razumeti, i u koju su, takođe, i sami upisani.

Borhesov esej, zbirka Druga istraživanja [Zagreb, 1985.]

Are you real?

Mari Kasurinen is een meisje, een kunstenarese uit Finland. Haar werk vind ik zeer interessant, bijzonder en eigenaardig [maar niet in een negatieve zin]. Sommigen zou haar werk ook vreemd of raar noemen. Ze maakt kleine figuurtjes van plastic – kleine eenhoorns. <3 Maar haar pony’s zijn niet gewoone pony’s – ze zijn beroemd, ze zijn kleine supersterren van plastic! Ze heeft kleine Marilyn Monroe, Elvis, Jack Sparrow, Andy Warhol, Michael Jackson enz. gemaakt. Mijn lievelingste pony’s zijn Darth Vader, Lady Gaga en Edward Scissorhands.



Het werk van Mari Kasurinen gaat het eigenlijk over de popcultuur. Ze maakt deze kleine eenhoorns niet alleen maar voor de lol maar er is een diepere boodschap in haar werk. Het materialisme, individualisme en de consumptiemaatschappij zijn de interessen van Mari Kasurinen. Ze zegt: „Popcultuur is mijn televisie. Mijn kunst vertegenwoordigt wat ik tot nu toe heb gezien. Vandaag de dag kan iedereen iets alleen voor zichzelf bestellen en dat iets wordt alleen voor hem/haar gemaakt. Op die manier toon je je eigen macht? De nieuwe competitie is begonnen – jij moet weten wie jij bent en wat jij wilt.“



Mari Kasurinenn is ook bezig met het schilderen en grafische kunst.

Het alternatieve toerisme

Het idee van het alternatieve toerisme komt van Joel Henry. Hij zegt dat men voor een leuke reis meer verbeeldingskracht dan geld nodig heeft. Joel heeft een paar spelletjes bedenkt die mensen helpen om makkelijker van Madagascar tot een winkel in je buurt te reizen. Let op – je mag niet verlegen zijn en je mag de sterotypen niet meebrengen!

1. Zaterdagavond.Ga maar naar een bar, de eerste bar die je ziet. Ga meteen naar de barman en vraag wat zijn lievelingste drank en zijn lievelingste bar in de stad zijn. Bestel die drank, drink hem op en ga naar de volgende bar en doe alles opnieuw [tot je op je eigen benen kan staan].

2.Wees maar een bathsurfer! Ontdek de badkamers van je vrienden! Je kan gewoon zeggen dat de buis in je badkamer kapot is of dat er geen warm water is en vraag: „Mag ik bij jou komen douchen a.u.b.?“ En dan breng alles wat je nodig hebt mee – handdoeken, zeep, shampoo, muziek, champagne...

3.Voor het contratoerisme heb je een fototoestel nodig. Pak je camera en ga naar een wel bekende toeristische plaats – de Eiffeltoren of Pobednik. Je moet op die manier staan dat dat beeld of object achter je rug is. Nu zie je alles waar Pobedik elke dag naar kijkt. Dan maak een paar foto’s.

4.Dit is een klein experiment. Kies een bus, maakt niet uit welke. Rijd tot de laatste bushalte en maak een rondje door die buurt. Meet Kaludjerica! xo xo xo